Ik merk dat ik sterker in mijn schoenen sta en betere beslissingen kan maken, zonder dat ik me al te druk maak over wat de uitkomst zal zijn. Ook mijn verdriet over [xxx] lijkt iets veranderd, misschien toch een vorm van aanvaarding dat hij er niet meer is. Hoewel nu ik dit schrijf het verdriet naar boven komt en de tranen over mijn wangen stromen. Maar dat mag! Liefs, [anoniem]
[Anoniem] Ik merk dat ik sterker in mijn schoenen sta en betere beslissingen kan maken, zonder dat ik me al te druk maak over wat de uitkomst zal zijn.
-
sessie